Ik heb een flinke tijd een iPhone gehad. Iedereen om mij heen had een smartphone en ik liep nog rond met een telefoon met net geen kleurenbeeldscherm. De iPhone klonk erg aantrekkelijk en in een gekke bui heb ik er een aangeschaft. Heerlijk! Lekker de hele dag kunnen kijken op apps als nu.nl, telegraaf.nl, Facebook, Twitter, foto's maken wanneer ik dat wilde en niet meer vervelen in de trein als ik onderweg was naar school of stage. Tot ik op een gegeven moment besefte dat ik niet meer zonder kon. Wat deed ik nu eigenlijk in de trein op dat ding? Was het nuttig? Voelde ik me er beter door? Of deden alle apps als een automatisme de ronde tijdens mijn vrije momenten en was ik me daar verre van bewust van? Ik concludeerde dat vaak het laatste het geval was.
Toen ik in een dorp ging wonen, mijn bereik via t-mobile onwijs slecht was en het besef van mijn verslaving aan de iPhone steeds nadrukkelijker naar voren kwam heb ik het roer omgegooid. Ik heb gebeld naar t-mobile om mijn abonnement op te zeggen, heb mijn telefoon gegeven aan mijn moeder (die graag een nieuwere iPhone wilde), een sim-only abonnement afgesloten bij een provider die wél goed bereik had in ons dorp én ben ik naar de winkel gegaan om een simpele Nokia 100 te kopen. Wat een verademing. In de trein ben ik begonnen met naar buiten kijken tijdens de reis, genieten van het uitzicht, de weilanden en de ondergaande zon. Wanneer ik niet naar buiten wilde kijken ging ik breien of bijbel lezen en genoot ik op die manier van de extra tijd die ik nu 'over' had. Thuis was er weer tijd om een boek te lezen, te breien en andere dingen waar ik met iPhone niet aan toe kwam.
Inmiddels ongeveer twee jaar later heb ik nog steeds mijn oude vertrouwde nokia 100, hetzelfde abonnement als ik toentertijd afgesloten heb én geen spijt van het wegdoen van mijn telefoon. Wanneer ik onderweg ben, ben ik bereikbaar via sms en bellen. Ik heb whatsapp gedownload op mijn PC, zodat ik mee kan doen met whatsapp groepen waar ik graag aan mee wil doen. Omdat ik die op mijn pc heb en geen bericht krijg op het moment dat er een berichtje is als ik niet achter de pc zit, heb ik de mogelijkheid om zelf te kiezen wanneer ik mijn whatsapp berichten lees. Enige nadeel is dat ik geen foto's kan maken en meteen kan versturen wanneer ik dat wil. Gelukkig bestaan er nog steeds digitale camera's e.d. waardoor foto's thuis gewoon via de mail alsnog verstuurd kunnen worden. Naast deze voordelen heeft het niet hebben van een smartphone financieel ook grote voordelen. Mijn abonnement is, omdat ik geen internet hoef te hebben, een stuk goedkoper én ik gebruik mijn telefoon minder, omdat ik er minder op kan, waardoor ik minder snel de behoefte heb om iemand te bellen of te smsen. De batterij gaat ongeveer twee weken mee en dat scheelt elektriciteit.
Enige nadeel: er staat een laptop in mijn woonkamer en ook voor een laptop ben ik verslavingsgevoelig. Misschien toch maar weer terug op mijn afspraak met mezelf in de 40 dagentijd om elke dag max. twee uren achter de pc te zitten. Wat zou dat ook een tijd schelen!
Toen ik in een dorp ging wonen, mijn bereik via t-mobile onwijs slecht was en het besef van mijn verslaving aan de iPhone steeds nadrukkelijker naar voren kwam heb ik het roer omgegooid. Ik heb gebeld naar t-mobile om mijn abonnement op te zeggen, heb mijn telefoon gegeven aan mijn moeder (die graag een nieuwere iPhone wilde), een sim-only abonnement afgesloten bij een provider die wél goed bereik had in ons dorp én ben ik naar de winkel gegaan om een simpele Nokia 100 te kopen. Wat een verademing. In de trein ben ik begonnen met naar buiten kijken tijdens de reis, genieten van het uitzicht, de weilanden en de ondergaande zon. Wanneer ik niet naar buiten wilde kijken ging ik breien of bijbel lezen en genoot ik op die manier van de extra tijd die ik nu 'over' had. Thuis was er weer tijd om een boek te lezen, te breien en andere dingen waar ik met iPhone niet aan toe kwam.
Inmiddels ongeveer twee jaar later heb ik nog steeds mijn oude vertrouwde nokia 100, hetzelfde abonnement als ik toentertijd afgesloten heb én geen spijt van het wegdoen van mijn telefoon. Wanneer ik onderweg ben, ben ik bereikbaar via sms en bellen. Ik heb whatsapp gedownload op mijn PC, zodat ik mee kan doen met whatsapp groepen waar ik graag aan mee wil doen. Omdat ik die op mijn pc heb en geen bericht krijg op het moment dat er een berichtje is als ik niet achter de pc zit, heb ik de mogelijkheid om zelf te kiezen wanneer ik mijn whatsapp berichten lees. Enige nadeel is dat ik geen foto's kan maken en meteen kan versturen wanneer ik dat wil. Gelukkig bestaan er nog steeds digitale camera's e.d. waardoor foto's thuis gewoon via de mail alsnog verstuurd kunnen worden. Naast deze voordelen heeft het niet hebben van een smartphone financieel ook grote voordelen. Mijn abonnement is, omdat ik geen internet hoef te hebben, een stuk goedkoper én ik gebruik mijn telefoon minder, omdat ik er minder op kan, waardoor ik minder snel de behoefte heb om iemand te bellen of te smsen. De batterij gaat ongeveer twee weken mee en dat scheelt elektriciteit.
Enige nadeel: er staat een laptop in mijn woonkamer en ook voor een laptop ben ik verslavingsgevoelig. Misschien toch maar weer terug op mijn afspraak met mezelf in de 40 dagentijd om elke dag max. twee uren achter de pc te zitten. Wat zou dat ook een tijd schelen!