Nog steeds gaat het goed met me! Ondanks de vermoeidheid en de kwalen die het einde toch echt wel zwaarder maken dan ik had verwacht, geniet ik volop van mijn dikke buik en vooral van de bewegingen die zich daar voordoen. Al moet ik heel eerlijk bekennen dat ik met de dag nieuwsgieriger wordt naar het uiterlijk en het karakter van de baby die al die bewegingen in mijn buik veroorzaakt. Zou hij/zij op manlief lijken of op mij? Wat voor eigenschappen zal hij/zij hebben? Welk temperament? Hoe is het om straks een gezinnetje te zijn? Om voor een klein hulpeloos mensje te mogen zorgen? Laat hem/haar maar komen, emotioneel zijn we er helemaal klaar voor!
Lichamelijk vind ik het best wel eens wat zwaar en vooral manlief is erop gebrand dat ik mijn rust goed neem, dus het bed, dat op klossen in de woonkamer staat wordt veel gebruikt als plaats om even lekker te 'hangen' en af en toe even bij te tukken als de nacht weer eens iets minder succesvol was. Een heerlijk bed trouwens, waarop het, ondanks het plastic dat er al op ligt voor de bevalling, prima vertoeven is. Kwaaltjes die aanwezig zijn zijn voornamelijk: maagzuur, rugklachten, ischias en vermoeidheid. Allemaal kwaaltjes die erbij horen dus en die ik graag over heb voor wat wij er allemaal voor terug gaan krijgen!
De baby lijkt een lekker kindje te zijn, die het nog prima naar zijn/haar zin heeft in mijn buik. Genoeg vruchtwater, dus nog genoeg ruimte om lekker te blijven bewegen en toch ook al flink diep ingedaald. We zijn erg benieuwd wanneer de kleine er klaar voor is om zijn/haar wereld te vergroten!