Ik geef het toe, ik ben laks. Ik probeer nu al maanden mijn blog bij te houden, streef ernaar (bijna) elke dag een blog te posten, beloof van alles, maar vervolgens doe ik het niet. De dagen zijn kort, dochterlief vraagt veel tijd en energie (waar we overigens zelf bewust voor kiezen) en wanneer ik mijn handen een keer vrij heb omdat manlief zich ontfermt over dochter of zij zichzelf vermaakt geniet ik van een heerlijke douche of een hersenloos programma op uitzending gemist. Dat eerste volledig terecht, dat tweede wat minder. Want wat is er nu leuker dan schrijven over de dingen waar ik het meeste mee bezig ben? Over opvoeding, natuurlijk ouderschap, kinderen, eenvoudig leven, consuminderen, geld besparen en dergelijke? Daarom laat ik weer eens van mij horen, nu dochterlief in slaap gevoed boven in bed ligt en ik in mijn eentje beneden. Met het streven om weer vaker van me te laten horen, omdat ik het leuk vind om te schrijven en dat echt zie als me-time, naast het genieten van een heerlijke douche. Omdat het een hobby is die ik nu aan het verwaarlozen ben én omdat ik graag vertel over de keuzes die wij maken in ons leven. Daarom!
En nu kruip ik lekker bij dochterlief in bed, want die laat van zich horen! Ik beloof jullie, tot snel!
En nu kruip ik lekker bij dochterlief in bed, want die laat van zich horen! Ik beloof jullie, tot snel!